Beşiktaş’ın genç yıldızı Emirhan İlkhan, dünyanın esaslı spor markalarından NIKE’ın 50. Yılı aktiflikleri kapsamında 18 Haziran’da Hope Alkazar’da gerçekleştirilen “Futbolun Geleceği Söyleşisi” isimli aktifliğe katıldı.
“Her futbolcunun hayalidir Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek”
Emirhan İlkhan, “Önümüzdeki ağır maç takvimi öncesinde hazırlıklarımda dikkat ettiğim şeyler oluyor doğal ki. Üç yıldır bu durumlara alışık olmak için kişisel antrenörle çalışıyorum. Talih da bana güldü. Bu durumlara hazırlıklı olduğum için beni yanıltmadı.
Hedeflerim var. Beşiktaş’a ve ülke futboluna katkıda bulunmak istiyorum herkes üzere. Amaçlarımdan bir oburu de beş büyük ligde oynayabilmek, Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek. Zira her futbolcunun hayalidir Şampiyonlar Ligi’ni kazanabilmek. Ülkemiz için de o 2002’deki ortamı yaşayabilmek ve o ortamda bulunabilmek en büyük hayallerimden biri. Fakat şu an için adım adım gitmek gerekiyor.Önümüzdeki en kısa yol neyse onu gerçekleştirmek istiyorum.
“Arda Güler üzere özel yetenekler çıkıyor”
Bence yabancı futbolcularla aramızdaki en büyük fark disiplin. Zira oradaki beşerler o kültürü yaşıyorlar, oradaki atmosferi biliyorlar. Biz buradan kendi gayretlerimizle çıkmaya çalışıyoruz. İmkan farkları da var natürel. Orada atletler erken yaşta başlıyorlar ekstra çalışmalara. Biz burada belirli bir düzeye geldikten sonra ekstra çalışmalara başlayabiliyoruz. En büyük farkı da bu oluşturuyor. Temelimiz sağlam olmadığı için onlara yetişmeye çalışıyoruz fakat fark kapanmıyor işte. Ortada bir Arda Güler üzere özel yetenekler çıkıyor, farklar o denli kapanabiliyor.
Küçüklüğümden beri bedenimle ilgili genetik bir avantajım var lakin değerli olan faktör çalışmak. Üç yıldır özel çalışmalarımı sürdürüyorum. Onun üstüne de ekstra çalışmalar ekliyorum, atletizm üzere. Koşu tarzımı değiştirebilmek için. Onlarla birlikte gelişiyor doğal ki doğal olarak.
“Her mevkiide oynayabileceğimi düşünüyorum
Benim en rahat ettiğim mevkii çift istikametli oynayabildiğim 8 numara konumu. Lakin hocalarım da farklı taraflarda kullanabiliyor. Kanat, forvet gerisi, 6 numara forvet… Aslında futbola forvet olarak başladım ben. Her mevkiide oynayabileceğimi düşünüyorum. Fakat aslen kendimi 8 numarada, gerimde bir 6 numara önümde de bir ofansif orta saha varken rahat hissediyorum.
Kaleye daha yakın oynarsam skora çok daha fazla katkı yapabileceğim konusunda kendimden çok eminim. Topun düşebileceği noktaları hissedebiliyorum. Bu stil durumlarda avantajım olabiliyor, değerlendirebileceğimi düşünüyorum. Lakin son maçlarımızda hocamız benden biraz daha defansif tarafta oynamamı istedi. Bu yüzden çok fazla atakta görmemişsinizdir zati son maçlarda.
“Pjanicle, Josefle, Oğuzhan Abi’yle, Umut Abi’yle konuşuyordum”
A ekiple alana birinci sefer çıktığımda grup arkadaşlarımın ister istemez çekincesi oluyordu bana pas atarken. Fakat ben oyunumla, yaptıklarımla bir şeyleri başardıktan sonra onların içinde de bir kaygı kalmadı. Artık pas atarken Sanki kaptırır mı? Heyecanlanır mı?” diye düşünmüyorlar.Karşılıklı ilgilerimiz bu biçimde aralık katetti. Pjanicle, Josefle, Oğuzhan Abi’yle, Umut Abi’yle hepsiyle konuşuyordum. Lakin bilhassa Pjanic ile vakit geçirmeye çalışıyordum zira o kiralıktı, yalnızca bir sene kalacaktı. Bu yüzden ondan kapabildiğimce çok şey kapmaya çalıştım. Pjanic, top gelmeden 3 durum evvel forvet ne yapıyor, nereye koşu atıyor her şeyi seziyor ve o denli pas atıyor. Herkes bir yere pas atmasını beklerken o öteki tarafa pas atıyor. Ülkesindeki son maçta da Dzeko’ya bu halde bir asist yapmıştı mesela. Bu özelliği en çok kaptığım yanlarından biriydi. Biz genç oyuncularla ortası çok yeterliydi. Kamplarda, idmanlardan sonra daima bizimle konuşurdu. Onunla birlikte oynadığımızda ‘Beni takip et, ben nereye gidiyorsam sen de öteki tarafıma hakikat git’ üzere direktifler veriyordu.
“Turnuvalardan deneyim olarak çok şey kaptık”
Yurt dışıyla ortamızda farklar var ancak biz bunu olabildiğince kapatmaya çalışıyoruz. Şampiyonlar Ligi Youth League maçlarında makus oynadığımız bir maç olmadı bu dönem. Bir maç hariç çok uygun maçlar çıkardık. Birinci maçımız Borussia Dortmund’laydı. 3-2 kaybettik ancak bizim o dönem birinci maçımızdı. Ben yalnızca bir hazırlık maçında 45 dakika oynamıştım o maçtan evvel. Onlarsa üç hafta olağan turnuva yapmış, kendi liglerinde de beş haftayı geride bırakmıştı. Ortamızda fizik ve kondisyon olarak çok fark vardı. Benim 90. Dakika ayağıma kramp girerken rakibim %100’ü ile sprint atıyordu. 80. Dakikada skor 2-2’ydi lakin son 10 dakika fizik gücümüz yetmedi, onlar hala diriydi ve kaybettik. Sporting kümenin en güçlü kadrosuydu, onlarla başa baş uğraş ettik. Yendiğimiz tek ekip onlardı fakat başka maçlar hiç makus gitmedi, kaybedeceğimiz hiçbir maç yoktu. Farkları bu biçimde kapatmaya çalışıyoruz. O turnuvalarda ne kadar yer alabilirsek bizim için o kadar güzel. Zira hepsinden bir deneyim kazanıyoruz, o ambiansı görüyoruz. Alt yaş kümelerinde da çok turnuvaya katıldık Sportif Yönetici Emrah Bayraktar vaktinde. O turnuvalardan deneyim olarak çok şey kaptık.
“Kevin de Bruyne ve İlkay Gündoğan’ı seviyorum”
Altyapıdaki arkadaşlarımla daima görüşüyorum zira gerçek arkadaşlarım onlar. Futbol dışında pek arkadaşım yok. Vakitlerimi de olabildiğince onlarla geçirmeye çalışıyorum. Altyapılarda çok âlâ futbolcular var. Galatasaray altyapısında 2005 doğumlu orta saha Emirhan Kayar var mesela. Bence çok yetenekli. Bizim altyapıda da Semih Kılıçsoy, ağır bir sakatlık geçiren Demir Ege Tıknaz var. Çok yetenekliler. Baht gelirse hiçbiri kimsenin yüzünü kara çıkarmaz.
Küçükken Cesc Fabregas’ı çok severdim. Şu an için Kevin de Bruyne ve İlkay Gündoğan’ı seviyorum. Hatta birkaç maçta Kevin de Bruyne’den görüp de yaptığım hareketler olmuştu. Korner sonrası tekte art direğe attığım toplarda mesela. Ondan görerek yaptığım, hafızama kazıdığım hareketlerden biri. Maçlara, Mario Gomez’in attığı golleri izleyerek motive oluyorum. Mario Gomez’in gol klipleri, beşere ilham katıyor. Benim için düzgün oluyor.
Top sürerek ileri gidebildiğimden benim de haberim yoktu. U14’te, U13’te hiç bu türlü bir özelliğim yoktu. U15’te bir maçta topu alıp gidesim geldi, gittim. Sonra o denli bir özelliğim olduğunu fark ettim.
“Arkadaşım bir maçta kırmızı kart görmüştü onun yerine kaleye de geçtim”
Futbola birinci olarak forvet olarak başladım. Sonrasında Beşiktaş seçmelerine stoper olarak katıldım. İki sene boyunca stoper oynadım. Hocama aslında forvet oynadığımı ilettim. Sonra, forvete geçtim. U11 liginde birinci maçta sonradan oyuna girdim gol attım. İkinci maça forvet başladım, tekrar gol attım. Sonrasında da birlikte oynadığımız arkadaşım Azad asıl forvetti, oyuna girmek üzereydi. Oyundan çıkacağımı düşündüm fakat hocam beni alanda tuttu ve orta alana geçmemi söyledi. O vakitten beri orta alanda oynuyorum.
Altyapıdan beri sağ bek, sol bek, sağ açık, sol açık, forvet, orta saha, stoper her yerde oynadım. Arkadaşım bir maçta kırmızı kart görmüştü onun yerine kaleye de geçtim. Bütün mevkiilerde oynadım yani. Maçlarda bazen sakatlık oluyordu, hocalarım eksik bölgelere beni koyuyordu çabucak. Ben de tamam diyordum mecburen oynuyorsun. Hasılı altyapıdayken tıpkı Necip Ağabey üzere nereye koyarsanız koyun oynuyordum.
“Kafelere maç izlemeye giderdik”
3-4 yaşımdan beri daima maç izliyorum. Evvelden meskende Digitürk yoktu, ağabeyimle kafelere maç izlemeye giderdik. Basketbol maçlarını da çok izliyorum. Meskene Digitürk aldıktan sonra tüm maçları izleme fırsatım oldu ve boş anım epeyce ileride konum bilgimi geliştirmek için vaktimi maç izlemeye ayırıyorum. Basketbolda da Beşiktaş’ın 2011’deki dört kupalı döneminden sonra daima takip ettim. Kombinem bile vardı hatta o devir.
Ligde İstanbul kadrolarının sayısının artması oyuncular için büyük avantaj dinlenme müddetleri açısından. Zira deplasmanda olduğu vakit maçı oynuyorsunuz, meskene gece 2’de, 3’te geliyorsunuz. İstanbul’da olunca maç bitiyor, otomobille direkt meskene geçiyorsunuz. Deplasmanlar da hoş oluyor fakat farklı bir atmosferi deneyim ediyorsunuz. Memleketim sayılır, Bandırma’nın gelmesini çok isterdim mesela.
Bu dönem Konyaspor maçı benim en zorlandığım maçlardan biriydi. Kalecileri Sehic mesela, ben bu türlü bir ayak görmedim Harika Lig kapsamında. Adam tek pasla beş kişiyi oyundan düşürüyor. Artık şuraya atsa da kapayım diyorsun lakin olmuyor. Ligdeki öteki gruplar artık daha bir oturaklı hale geldi. Hocaların anlayışları yeni jenerasyon futbol olduğu için ekiplerini da bu biçimde oynatıyorlar artık. Hasebiyle oyunlar da zevkli hale geliyor ve Anadolu grupları da büyük kadrolar üzere oynamaya çalışıyor ve bence başarıyorlar da.
“Stefan Kuntz’la görüşmem olmadı”
Stefan Kuntz’la yahut A Ulusal Takım’dan biriyle şimdi bir görüşmem olmadı. Kendi yaş grubumun ulusal takımımdayım, orada oynamaya çalışıyorum şu anlık” dedi.