Cem Dizdar (Fanatik): Set oynayıp geçtiler!
Maç varsayım edilebilir başladı. Birinci 30 dakikada Fenerbahçe tempo yükleyip aradı, Dinamo Kiev savunma uzunluğunu kısa tutup defans gerisinde boşluk gözledi. Kiev o boşluğu bulamadı fakat Fenerbahçe birinci maçta olduğu üzere iki üç ‘’olabilir pozisyon’’ üretti, olmadı. Arao’nun atak başlangıçlarını organize etmek için stoperlerin ortasına girişlerinde hem savunma üçlenerek güvenlik sağlandı hem de Ferdi ile Osayi’nin kenarlara daha rahat yerleşmesi mümkün oldu. Lakin orta saha ile forvet çizgisi ortasındaki bağı kurması beklenen İrfan Can yetersiz kalınca verimlilik de süreklilik de mümkün olamadı. Fenerbahçe orta alanda sayısal olarak üstündü lakin 30’dan sonra Kiev tempoyu aşağı çekince konum yoksulu dakikalara mahkum olduk. İkinci yarıya kestirim edilebileceği İrfan’sız başladı Fenerbahçe. Yerine giren Emre Mor bu devrenin birinci önemli ataklarının içindeyse de orta saha savunmacısı İsmail’in atılması denklemi değiştirdi.
Temasa yeltenmedi!
Savunma için daha yüksek efor gerekiyordu lakin gol öncesi yapılan onca Kiev pası sırasında Fenerbahçeli tek bir oyuncu bile temasa yeltenmedi! Düşündüm; ‘’Acaba maç öncesi yaşanan faul polemiğinin tesirinde mi kaldılar?’’. Eksik Fenerbahçe gol sonrası dağınıklığı toparlayamayınca Jesus, yeni oyuncularla yeni bir plana geçti ve o orta Emre Mor tekrar kenara alındı. Yeniden de akan oyundan gol güç görünüyordu artık seçenek duran toptu, uzatmaya götüren gol de oradan geldi. Maçın büyük kısmında pas yaptığı için zinde kalan Kiev, uzatmada da tarzını koruyup tehlikeler yaratmayı sürdürdü. Attıkları birinci goldeki üzere tekrar pasla yarattıkları alanları hakikat kullanıp tıpkı hentboldeki üzere daima set oynayarak ikinci golü de bulup tipi geçtiler.
Şansal Büyüka (Milliyet): Jesus ilah değil
Rossi düzeyinin çok altında iki berbat vuruş yapmasa, Valencia uygun durumda kafayı üstten dışarı vurmasa, İrfan Can’ın şahane frikiği direkte patlamasa, en kıymetlisi Fenerbahçe’nin âlâ bir santrforu olsa, daha birinci yarıda tabelada dört gol, tribünde ve ekran başında Fenerbahçe’ye gönül verenler zevkten dört köşe olurdu.
“bağırmaktan lisanımızda tüy bitti”
Ama golcü yok golcü… Bunu bağırmaktan lisanımızda tüy bitti. Yazmaktan parmaklarımız nasır tuttu, klavyemizin tuşları eskidi. Beş yıl evvel böyleydi, beş yıl sonra yine bu türlü… Fenerbahçe’nin ismine yakışacak, Fenerbahçe’nin büyüklüğünü taşıyacak, vurduğu gol olacak, saç-baş yoldurmayacak, “Baba” bir golcüsü yok.
Ali Lider tahminen de toplamda 100’e yakın transfer yaptı. Keşke üç-beş futbolcu az alsaydı da, onlara verdiği paraları gözünü kırpmadan bu kederi kökünden çözecek bir golcü için harcasaydı. Bunu yapmadı Ali Lider, tahminen de yapamadı.
Üstelik, boşa çıksın, bedeli ucuzlasın diye beklersen, kararsızlık ve ekonomik sorunlar sonucu geç kalırsan “sona kalan dona kalır” misali âlâ adam bulamıyorsun.
“Bir çuval inciri resmen berbat etti”
Buldukların son dakika transferleri olduğu için dönemin en kıymetli maçlarında oynatamıyorsun. İşte Pedro; aldın oynatamadın. Sonuçta Valencia ile bırakmıştın, Valencia ile başladın. Kaldı ki, Valencia Fenerbahçe‘nin ataktaki tek umudu üzere göründü. O da penaltıyı kaçırıp bir çuval inciri resmen berbat etti.
Jorge Jesus; büyük hoca, ancak İlah değil… Biz her yaptığını kutsar olduk. Fenerbahçe kalesine gelmeyen Dinamo Kiev karşısında iki ön stoper Arao ve İsmail Yüksek ile oynadı. İkisi de rakibi bozan oyuncular…
Oysa Fenerbahçe’nin oyunu kuran futbolcuya daha fazla gereksinimi var. Aarao, güya yeni Gustavo…
Savunmaya gömülü oynuyor, elbette hocası istediği için… İsmail Yüksek’i birinci kez bu son iki Dinamo maçında izledim.