Kenan BAŞARAN
Tour of Türkiye’yi yarıladık. Karar etabı Babadağ tırmanışıydı ve aslında sportif sonuç açısından genel klasmanın yazgısı belirli oldu. Fakat bu bisiklet yarışlarının kalan kısımlarındaki tutkuyu ve azmi azaltmıyor. Bisiklet her etap olduğu üzere her etabın kendi içindeki kısımları de başka farklı meydan okumalar barındırıyor. Bir yokuşu en önde çıkmak yahut sprint atmak..
Bisikletçiler konuşmayı çok sevmiyor
Alanya’dan başlayıp, Antalya, Kemer ve Kalkan’a gelen çeşit buradan Fethiye’ye geçti. Babadağ etabı nedeniyle iki gün Fethiye’de kaldıktan sonra Marmaris’e yollanıyoruz. Fethiye meydanı Babadağ’dan sonra bir sefer de Marmaris için start alanı oluyor. Her startta sportmenler podyuma çıkıp, gerilerindeki tahtaya imza atıyor. Çeşidin başarılı sunucuları Sarper Günsal ve Başak Koç’un sorularını yanıtlıyorlar. Bisikletçiler çok konuşkan değil. Kısa ve net karşılık veriyorlar lakin tekrar de geçen yılki Nairo Quintana’yı düşününce bu yılkiler bülbül derim!
Bisikletçilerden Babadağ itirafları
Elbette çabucak hemen hepsine efsane Babadağ etabının nasıl geçtiği soruluyor. Hepsi de itiraf ediyor ne kadar zorlandıklarını: “Her yerim hala ağrıyor”, “Ayaklarımı hissetmez oldum”, “Sert, çok sertti” … Avrupa medyasında da bu etap gündem oluyor. Tour of Türkiye, bu etapla hayli sükse yapıyor. Pekala dün böylesine ağır bir etabı tırmanan bu bisikletçiler nasıl oluyor da bugün zıpkın gibiler? Sportmen disiplini işte! 3-4 saatlik masaj, beslenme ve kâfi uykuyla, ağır bir etaptan sonra bile toparlanabiliyorlar.
Ferrari’sini denize süren bilge
Startın yanı başındaki kıyıda turistleri taşıyan tekneler gelip geçerken, suda dikkatimi çeken bir otomobil görüyorum! Evet, otomobil süsü verilmiş bir tekne. Tabiri caizse “Ferrari’sini denize süren bilge”ydi gördüğüm! Birazdan yanına bir de su kayakçısı geliyor. Başlıyorlar bir şova. Şu kayağı da en enteresanmış. Bu insanoğlunun elinden hiçbir şey kurtulmuyor. Her şeyin sporunu icat etmekte üstüne yok!
En çok seyirci toplayan etap oluyor
Fethiye-Marmaris etabı birebir vakitte yol kenarı seyircisinin de en ağır olduğu kısım oluyor. Gerek okullardan öğretmenleri tarafından ellerine bayraklar tutuşturulup getirilen minikler gerekse de tabiatıyla oluşan kalabalıklar bakımından bereketliydi tribün namına. Öğrenciler de her ne kadar okulların görevlendirmesiyle geldikleri izlenimi verseler de yeniden de coşkuluydular.
“Cumhurbaşkanlığı Turu’nda şofördüm”
İnsanlar, bisikletçileri olduğu üzere, onların önlerinde seyreden güvenlik araçlarından medya araçlarına kadar herkese el sallayıp tezahürat yapıyordu. Bizim sürücümüz büyük bir keyifle gördüğü herkese korna çalıp selam veriyor. “Bizim için de çok büyük anı. Cumhurbaşkanlığı Bisiklet Turu’nda sürücülük yaptım diye anlatacağım” diyor. Ne kadar sade hisler, değil mi?
Emin Müftüoğlu çok uygun iş çıkartıyor
Şu ana kadar cinsin tertibi çok güzel gerçekleşti. Türkiye Bisiklet Federasyonu Lideri Emin Müftüoğlu, her ayrıntıyla birebir ilgileniyor. Bu çok büyük; dev bir tertip. İçişleri Bakanlığı’ndan Turizm Bakanlığı’na, belediyelerden sivil örgütlere kadar binlerce kişiyi mobilize eden bir tertip. Emel üç yıl üst üste güzel not alıp tekrar seçkin çeşit kategorisine yükselmek. Bu nedenle federasyon çok titiz halde ağır bir mesai ile çalışıyor.
Her kavşakta bir güvenlikçi nöbet tutuyor
Yollarda, bisikletçilere sorun yaratacak tüm temas noktalarında bir güvenlik vazifelisi nöbet tutarken, vatandaşlar da büyük fedakârlıkta bulunuyor. Zira çok sayıda yol, saatlerce trafiğe kapatılıyor. Bu türlü bir sabrı batı ülkelerinde görmek olanaksız. Marmaris’e gelirken bir tünel kapatılmıştı güvenlik gerekçesiyle. O tünelin girişinden itibaren biz oradan geçtiğimizde 2 kilometrelik trafik oluşmuştu. Bunların içinde havalimanlarına giden yolcu servisleri de bulunuyordu.
Denize sırtını dönmüş Atatürk
Bisikletçiler için katlanabilir hafif yokuşların olduğu Fethiye-Marmaris etabı bir sprint finaliyle sona erecekti ve o denli de oluyor. Jasper Philipsen dördüncü tıbbın sonunda üçüncü defa birincilik kürsüsünü görüyor. Onun kürsüye çıktığı platformun ardında bir Atatürk heykeli var. Sırtı denize dönük, eli şapkasının siperinde. Düşünüyorum, Atatürk’ü neden denize sırtı dönük formda tasvir etmişler?
Sonra bir kelam aklıma geliyor zihnimin dehlizlerinden su yüzüne çıkarak: Üç tarafı denizle çevrili ülkede hakikat düzgün denizde geçen bir romanımız yok. Bilirsiniz, bunun bir de spor versiyonu vardır: Üç tarafımız denizle çevrili lakin dünya çapında yüzücülerimiz yok! Şüphesiz şampiyon yüzücülerin denizlerle direkt bir ilgisi yok ama roman kısmı nitekim düşündürücü.
Marmaris’in kül olan ormanlarında yeniden filiz vermiş asi kızılçamlar. Seviniyor ve umutlanıyorum. Yarın “Bodrum Bodrum…”
